استشمام بوی آزادی در خاک ایران
تاریخ انتشار: ۲۶ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۸۱۵۰۶
به گزارش خبرگزاری فارس از لارستان، اسارت چیزی شبیه به آخر دنیا است، شوق و بال پرواز داری اما پای پرواز نه! بجای شمردن ستارگان در سقف آسمانِ خانه باید چشم به سقف تاریک اسارتگاه بدوزی و خوابِ آزادی ببینی، درد تن های زخم خورده و ناخن های شکسته را فقط کسی مثل «محمد اسیر» می داند.
اسارت، اسارت است، چه در کنج قفس چه در یک سلول، هیچکس معنای در بند بودن و در بند ماندن را همچون کبوتران و پرندگان در بند نمی داند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
درد جانکاهی است که بال پرواز داشته باشی اما پای پرواز نه، قصه از یک روز داغ مردادماهی است و مردان ِ مبارز که تمنای پرواز داشتند اما محکوم به ماندن در زندان هایی بودند که نفس کشیدن آن ها را به شماره انداخته بود.
اسارت در شکنجه گاه های عراق چیزی مانند آخر دنیا بود، باید درد دوری، لالایی مادرانه را فراموش می کردند و بجای ستاره های آسمان خانه سقف سیاه ارودگاه را می دیدند.
سی و سه سال پیش در چنین روزی آزادگانِ ایرانی پس از سال ها اسارت از زندان های عراق با تن هایی زخمی و پُر درد اما با لبخندی شادمانه از پیروزی قدم بر خاک میهن نهادند.
تنِ زخم و ناخن کشیده چه کسی می داند معنی اسارتگاه ها را؟! اسارتگاه هایی که جواب اعتراض را با شکنجه می دادند، چه کسی درد تن های زخم خورده، ناخن های شکسته و کشیده شده را که آزادگان تجربه می کردند و ناله نمی زدند درک می کند؟
آری این دردها را کسی نمی داند جز دلیرمردان اسیرِ ایرانی،آنان که مردانگی کردند و مردانه جنگیدند تا جنگ آنها را اسیر نکند.
صبر آزادگان و اسیران ایرانی در اسارت و زیر شکنجه زندانبان ها آنها را مردانه بار آورده بود، چشمان کبود شده، تن درد کشیده و اشک های پای سجاده شدن اعتراضی بود به پهنای آسمان، اسارت برای یک ساعت هم دردناک است چه برسد به اینکه بجای تصویر مادر رویایش را در خواب ببینی، با پدر در خواب نجوا کنی و برای فرزندت در عالم خیال قصه بگویی.
محمدِ اسیر
نامش محمد انجم روز است معروف به محمد اسیر، مذهبش اهل سنت است و متولد عمادشهر، مرکز بخش صحرای باغ لارستان.
پس از گذراندان دوران تحصیلی راهی خدمت سربازی شد و به جزیره مجنون رفت، داوطلبانه و افتخاری به عنوان نیروهای تحقیق و تفحض عازم جبهه حق علیه باطل شد.
جبهه برای او دانشگاه معرفت شناسی بود، پای خاکریزها آن هنگام که در زیر آتش سرخ گلوله در فاصله چند سانتی متری عده ای شهید می شدند اما عده ای زنده می ماندند، معجزات خدا را می دید و ایمان و اعتقادش به خدا راسخ تر می شد.
در سال 1367 به اسارت نیروهای رژیم بعث درآمد، در حالی که همرزم جهرمی شهیدش را بر دوش داشته و پس از تحمل سه روز گرسنگی و تشنگی سنگر به سنگر در جستجوی غذا یا آب بوده است؛اسیر می شود و از اینجا حکایت های محمد اسیر شروع می شود.
محمد اسیر از اسرای اردوگاه شماره ۱۴ سامرا بود در تعریف قصه اسارتش می گوید: نخستین پذیرایی دشمن فقط با قنداق تفنگ، مشت و لگد و کابل بود اما این پذیرایی ها با کیفیت و شدت بیشتر در تمام طول اسارت تکرار می شد.
از توهین و کتک های فردی و جمعی گاه و بیگاه،گرسنگی های طولانی، جراحت های جبهه و بیماری ها، اتاق های تنگ و تاریک زندان تا قسمت عظیم آن که دوری از وطن و خانواده بوده است.
سخت ترین شکنجه
سخت ترین شکنجه هایی که محمد انجمروز از آن نام می برد توهین به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، توهین به مقدسات و شکنجه های ۲۴ ساعته در اتاق استخر بود. تحمل این توهین ها از کتک زدن و شکنجه های جسمی هم سخت تر بود.
روزه های اسارت
او می گوید در تمام طول مدت اسارت دعا و آرزویشان پیروزی رزمندگان اسلام و نیز بازگشت به وطن بوده است، البته در این بین انجم روز اضافه می کند: هنگامی که خبر بیماری امام خمینی(ره) رهبر کبیر انقلاب اسلامی را طریق بلندگوهای اردوگاه عراق به گوش اسرا رسید بسیار ناراحت شدند و مدام برای بهبودی احوال ایشان دعا و راز و نیاز می کردند.
بدترین خبر
محمد انجم روز ملقب به محمد اسیر می گوید: در حالی که همه اسرا برای بهبودی حال امام خمینی دعا می کردند و امیدوار به بهبود ایشان بودند؛ در کمال ناباوری یک روز صبح از بلندگوهای عراق آیه استرجاع را پخش کردند و خبر فوت امام خمینی(ره) اعلام شد، این بدترین خبری بود که در دوران اسارت به گوش رسید و خدا می داند در آن غربت چه بر اسرا گذشت.
استشمام آزادی
شاید اسرای ایرانی آزادی و دیدن دوباره خاک وطن را آرزوی دور و درازی می دیدند اما به پاس آن استقامت و دلاوری ها، روزهای تاریک جای خود را به روشنی دادند و دلیرمردان ایرانی هوای آزادی را در خاک ایران استشمام کردند.
بوی آزادی آمد، بوی مردان خوبی که عشق به خدا در بند بند وجودشان جاری بود و برای نسل دیروز، امروز و فرداها آزادگی را به ارمغان آوردند، بوی عشق از پرچم سه رنگ میهن؛ سبز به طراوت دلِ ایران، سفید به زلالی میهن و قرمز به رد خون لاله های واژگون.
۲۶ مرداد روز بازگشایی قفس ما بود، روز شادمانی شهر و مردم، روز شادباش و تبریک، روز وصل و دیدار.
آغوش میهن اسلامی ایران گشوده شده بود و فوج فوج مردانگی در آن جای می گرفت به راستی کدامین ساعت می تواند شکوه آن لحظات را در خود بگنجاند و کدامین تقویم می تواند شوق آن لحظه دیدار را در خود ثبت کند.
یادشان گرامی آن ها که در اسارت و زیر شکنجه شهد شهادت نوشیدند و عمرشان جاویدان آنان که آزاد گشتند و آزادی بخش خاک پاک ایران شدند.
گزارش: سیاوش ستاری
پایان پیام/ن
منبع: فارس
کلیدواژه: اسیر آزادی شکنجه محمد اسیر انجم روز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۸۱۵۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درخواست حماس برای فشار بر تل آویو جهت تعیین تکلیف اسرای غزه
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از مرکز اطلاع رسانی فلسطین، جنبش مقاومت اسلامی فلسطین حماس اعلام کرد که شهادت دو اسیر فلسطینی ساکن غزه در زندانهای رژیم صهیونیستی تأکیدی بر تداوم جنایات جنگی این رژیم در حق ملت فلسطین است.
این جنبش از جامعه جهانی خواست رژیم اشغالگر را برای کشف سرنوشت اسرای فلسطینی ساکن غزه و بازگرداندن آنها به جمع خانوادههایشان تحت فشار قرار دهند.
از سوی دیگر، سایت شبکه المیادین با انتشار نسخهای از مفاد اصلی توافق پیشنهادی میان رژیم صهیونیستی و مقاومت فلسطین نوشت: این توافق دارای سه مرحله است؛ مرحله نخست که طی ۴۰ روز انجام میشود و امکان تمدید آن وجود دارد: توقف موقت عملیات نظامی میان دو طرف و عقب نشینی نظامیان صهیونیست در قسمت شرقی به طوری که از منطقههای پرجمعیت به سمت منطقه نزدیک به مرزها حرکت کنند.
در ادامه این گزارش آمده است: مرحله نخست توافق مذکور همچنین شامل توقف پروازهای نظامی و شناسایی در نوار غزه به مدت هشت ساعت در یک روز و ۱۰ ساعت در روزهای آزاد سازی اسرا است. بعد از گذشت یک هفته از آزاد سازی تمام زنان، نظامیان صهیونیست از خیابان الرشید همسو با خیابان صلاح الدین عقب نشینی میکنند تا ورود کمکهای بشردوستانه تسهیل شود. همچنین به آوارگان فلسطینی غیرمسلح اجازه داده میشود به خانههای خود بازگردند و با آزادی در سراسر نوار غزه رفت و آمد کنند.
در بیست و دومین روز بعد از آزاد سازی ۲ سوم اسرا، نظامیان صهیونیست از مرکز نوار غزه به ویژه محور شهدا نتساریم و میدان الکویت و شرق صلاح الدین به سمت منطقه نزدیک به مرز عقب نشینی میکنند و آوارگان فلسطینی به شمال نوار غزه بازمی گردند. ورود کمکهای بشردوستانه به صورت گسترده به میزان ۵۰۰ کامیون که نیمی از آن به سمت شمال ارسال میشود تسهیل خواهد شد.
بر اساس این توافق، نیروهای مقاومت ۳۳ اسیر زن و مرد صهیونیست را شامل صهیونیستهای زیر ۱۹ سال، بالای ۵۰ سال و بیماران و زخمیها آزاد میکنند. رژیم صهیونیستی نیز ۲۰ اسیر کودک و زن را در برابر هر اسیر صهیونیست آزاد میکند.
نیروهای مقاومت فلسطین تمام نظامیان زن صهیونیست را آزاد میکنند و در مقابل رژیم صهیونیستی در برابر آزادی هر یک از آنها ۴۰ اسیر فلسطینی (محکوم به حبس ابد و حبس عادی) را آزاد میکند. البته تل آویو میتواند بیشتر از ۲۰۰ اسیر آزاد نکند.
در نخستین روز اجرای توافق مذکور، نیروهای مقاومت سه صهیونیست را آزاد میکنند و بعد از آن هر سه روز سه صهیونیست دیگر را آزاد خواهند کرد. این روند آزادی ابتدا با زنان اسیر صهیونیست آغاز میشود و تا ۳۳ روز ادامه دارد. رژیم صهیونیستی نیز اسرای فلسطینی را آزاد میکند.
در این توافق ذکر شده که سازمان ملل و نهادهای ذیربط به وظایف خود در خصوص کمک رسانی به بخشهای مختلف نوار غزه عمل کنند. بازسازی زیرساختهای برقی، آبی، فاضلابی و ارتباطی نوار غزه نیز آغاز میشود. در توافق مذکور بر لزوم واردات تجهیزات لازم برای برپا کردن اردوگاههای آوارگان تاکید شده است. در روز چهاردهمین، نیروهای نظامی زخمی میتوانند از طریق گذرگاه رفح به خارج فلسطین برای درمان منتقل شوند.
کد خبر 6095375